“ซา หวัด ดี ครับ”
Akizamu และ คุณแม่มุ้ย ภูมิใจนำเสนอ
www.mywonderkid.wordpress.com
เป็นเรื่องราวของตัวผมและเคล็ดลับของคุณแม่ ในการเลี้ยงดูผม
ซึ่งเป็นประสพการณ์จากคุณแม่มือใหม่ของผมครับ
อยากให้ทุกๆ ท่านที่เข้ามาชม ช่วยส่งคำติชม
เพื่อเป็นกำลังใจให้กับคุณแม่ของผมด้วยนะครับ….ขอบคุณครับ!
September 20, 2007 at 4:13 pm |
Akizamu u r so cute..!
เป็นกำลังใจให้คุณแม่มุ้ย เขียนเรื่องดีๆต่อไปนะครับ
หวังว่าจะเป็นประโยชน์กับ คุณแม่ท่านอื่นๆ อีกหลายๆคนต่อไปครับ
September 25, 2007 at 1:36 pm |
ย่าตั้มเองครับอากิชูมุน่ารักมากแข็งแรงเกินคาด ย่าภูมิใจมากที่หลานมุ้ยดูแลลูกได้ดีเกินคาด ทั้งๆที่เป็นคุณแม่มือใหม่ เป็นกำลังใจให้เสมอ ปีใหม่ย่าจะลงไปเยี่ยม บาย
รักและคิดถึงเสมอ…ย่าตั้ม
October 24, 2007 at 9:44 am |
เข้ามาเยี่ยม web จ๊ะคุณแม่มุ้ย ยังอ่านไม่จบเลย แต่เดี๋ยวมีน้องเองแล้วคงได้อ่านอย่างจริงจัง อิอิ
December 3, 2007 at 3:45 pm |
สวัสดีค่ะคุณมุ้ย
นี่แม่น้องปายนะคะ อ่าน Web คุณแม่มุ้ยแล้วปิดไม่ลงเลยค่ะ
คุณมุ้ยถ่ายทอดความรู้สึกเป็นภาษาเขียนได้ดีมาก แถมเห็นความพยายามของคุณแม่แล้วทึ่งจริงๆ ค่ะ ดีใจกับน้องอากิด้วยที่มีคุณแม่เก่งแบบนี้ และชื่นชมครอบครัวคุณมุ้ยจริงๆ น้องปายเป็นน้องพี่อากิค่ะเกิด 12 พย. 2549 คุณพ่อและคุณแม่อยากให้น้องปายเป็นเด็กที่มีความสุขและสุขภาพดี แต่พอครบ 1 ขวบ เกิดอาการเบื่ออาหารทำให้คุณแม่เครียดมากๆ หากคุณแม่มุ้ยมีวิธีช่วย แนะนำด้วยนะคะ
December 3, 2007 at 6:49 pm |
สวัสดีค่ะ คุณแม่น้องปาย
ขอบคุณมากนะคะ สำหรับคำชมและกำลังใจที่ส่งมาให้
จริงๆ แล้วถ้าถอดเอาหัวใจดิฉันตอนนั้น มาพิมพ์แทนนิ้วมือได้
คงจะเศร้าเคล้าน้ำตากันมากกว่านี้ค่ะ
ดิฉันไม่ได้เก่งกว่าคุณแม่ท่านอื่นๆ หรอกค่ะ
เพียงแต่ คำๆ เดียว(แม่) ที่มันบังคับให้ดิฉันต้องพาอากิผ่าน
วิกฤตมาให้ได้ค่ะ
ต้องขอโทษ ที่ทำให้คุณผู้อ่านบางคนรู้สึกหดหู่ไปด้วย
แค่ตั้งใจอยากให้น้องอากิเป็น case study ให้คุณแม่หลายๆ คน ที่มีลูกคลอดก่อนกำหนดเหมือนน้องอากิ
ให้มีกำลังใจสู้ต่อไปค่ะ (สู้เพื่อลูก 555)
ต้องขอบคุณ คุณแม่น้องปายอีกครั้ง ที่ช่วยส่งกำลังใจมาให้นะคะ
ส่วนเรื่องของน้องปาย ดิฉันมีคำแนะนำ เล็กๆ น้อยๆ post ลงไว้ในหัวข้อ
” แม่ครับ ผมเบื่ออาหารจังเลย” ค่ะ
โอกาสหน้า เขียนมาคุยกันอีกนะคะ จะยินดีมากๆ ค่ะ
ฝากหอมแก้มน้องปาย 1 ฟอดค่ะ บาย!!
July 5, 2008 at 10:13 am |
หวัดดีค่ะ คุณมุ้ย
ดิฉันเพิ่งออกจากโรงพยาบาลมาพักฟื้น แต่ออกมาคนเดียวลูกยังอยู่ในตู้อบ คลอดก่อนกำหนดค่ะ 30 สัปดาห์ คลอดเมื่อวันที่่ 1 กค. 51 นี้เอง น้ำหนัก 1390.
อ่านเรื่องราวของน้องอากิ แล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะ ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ความเป็นแม่ ที่มาถ่ายทอดเล่าสู่กันฟัง.
ลืมบอกไป อยู่ป่าโมกเหมือนกัน ยินดีที่ไดู้รู้จักนะคะ
แม่มือใหม่หัวใจเข้มแข็ง
รุ่ง
July 12, 2008 at 8:04 pm |
หวัดดีค่ะ คุณรุ่ง
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมนะคะ ขอให้น้องสมบูรณ์แข็งแรง โตวันโตคืนนะคะ
คุณแม่อากิเอาใจช่วยค่ะ สู้ๆ
July 20, 2008 at 8:59 pm |
น่ารักดีนะครับ
เอ่อ..
ปกติคุณพ่อชอบถ่ายภาพหรอครับ
July 20, 2008 at 9:00 pm |
โตขึ้นมาแล้วเห็นบล็อกนี้
น้องเค้าคงดีใจมากนะครับ
July 27, 2008 at 5:50 pm |
สวัสดีค่ะ คุณ SMII
ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมและกำลังใจที่ส่งมาให้นะคะ
มันเป็นความตั้งใจของคุณแม่อากิ ตั้งแต่ตอนแรก
ที่เขียน Blog นี้ขึ้นมา อยากให้อากิ เค้ามาอ่านตอนโต
เค้าจะได้รู้ว่า คุณแม่และปาป๊า “รักเค้ามากๆๆ ค่ะ”
โอกาสหน้าแวะมาเยี่ยมเราอีกนะคะ
คุฒแม่อากิ
May 2, 2009 at 10:58 pm |
สวัสดีค่ะ คุณมุ้ย
พอดี search หาเพื่อจะกระตุ้นพัฒนาการเจ้าตัวน้อยทั้ง 2 ของออน แล้วมาเจอเรื่องของ อากิพอดี
อ่านแล้วน้ำตาไหลพลากค่ะ เพราะเหมือนที่เคยเกิดกับออนเลย อาการแพ้ท้องสุดจะทรมาน เพียงแต่ออนเจอ คูณ2 เพราะคลอดก่อนกำหนดและเป็นลูกแฝด เข้าใจดีว่าการมองลูกผ่านตู้ทรมานแค่ไหน การผ่าตัดของเค้า หัวใจแม่สลายเพียงใด พอมาถึงวันนี้เค้ามีพัฒนาการตามมาเป็นลำดับก็ดีใจมากมาย แม้พัฒนาการของเจ้าแฝดออนอาจไม่เก่งเท่าน้องอากิ แต่จะพยายามต่อไปค่ะ สู้ สู้ ขอบคุณนะคะ ออนว่าข้อมูลของคุณมุ้ยช่วยให้คุณแม่อีกหลายท่านที่เป็นแบบเรา มีกำลังใจมากๆ เลยค่ะ